archief
evameijer.nl

 

 

28 november

Dartington, december 1997

Vijfentwintig jaar geleden studeerde ik zang in Dartington aan het Dartington College of Arts, gevestigd in een oud kasteel met een landgoed eromheen met Engelse tuinen. Ik was destijds een goede fotograaf. Ik kwam laatst een fotoboekje tegen van toen met foto's die ik vergeten was. Ik heb ze op flickr gezet - misschien zet ik ze ook nog wel eens op deze site maar dat is wat meer werk. Klik hier.  

 

 

27 november

Boos

Het wolvenessay uit De Groene is nu ook online te lezen

 

 

26 november

Het veld en de bomen

 

 

25 november

Rondetafelgesprek 

Gisteren was ik in de Tweede Kamer voor een rondetafelgesprek over de jacht (klik hier voor meer informatie en de standpunten van de verschillende genodigden, we hebben allemaal een position paper opgestuurd). Het was een enerverende ervaring, onder andere omdat ik me nog steeds niet helemaal goed voel. Maar ook omdat het lijkt alsof zo’n gesprek over mensenbelangen gaat, en de dieren alleen als aantallen, als soort, of in de context van beheer aan bod komen. Ganzen kwamen er het slechtst af, die werden alleen als plaag afgeschilderd. Ik had niet verwacht dat de commissieleden het gesprek zouden gebruiken om de beeldvorming te beïnvloeden – ik dacht dat het een echt gesprek was, om informatie te delen en een beter beeld te krijgen van de situatie. In de filosofie stel je altijd als eerste een vraag aan degene met wie je het niet eens bent, omdat je op die manier dichter bij de waarheid kunt komen, of desnoods uit irritatie. Maar hier stelden commissieleden vooral vragen aan degenen met wie ze het al eens waren, om die zoveel mogelijk spreektijd te geven en de toon van het gesprek te zetten. Alsof herhaling iets waar maakt. Daardoor raakte het gesprek uit het lood. Toch vond ik het ook interessant en goed om met elkaar aan tafel te zitten, ik denk dat er geen andere manier is. 

 

 

24 november

Vandaag in De Groene Amsterdammer 

De wolf. (Het is een aanpassing van mijn Blamanlezing dus jullie kennen hem misschien al; maar de meeste mensen niet. De boekjes van de Blamanlezing zijn trouwens nog te bestellen via de site van de Woordnacht.) 

 

 

23 november

De haan 

Ongeveer twee weken geleden zagen Doris en ik tijdens onze wandeling een haan aan het einde van het woonwijkje. Ik dacht even: hopelijk is hij niet gedumpt. Maar er zijn daar wat tuinen met kippen, dus ik ging ervan uit dat hij was afgedwaald. Op mijn fietsrondje kwam ik vorige week langs een parkeerplaats, niet ver van het woonwijkje, en daar scharrelde hij rond. Zondag zag ik hem weer en ik belde de dierenambulance, die hem niet kon vangen. Maandag belde ik S, die kippen redt en opvangt. Hanen worden veel gedumpt en er is onvoldoende plek voor ze. Er zijn ook te weinig organisaties die zich om ze bekommeren - ik wilde het eigenlijk niet zelf doen omdat ik me nog niet goed voel maar als er niemand anders is dan moet het wel. Toevallig had S. een adres dat op zoek was naar een haan. Ik appte haar de foto bij dit stukje. S. vertelde me hoe ik hem die avond kon vangen, als het niet zou lukken kon iemand me dinsdag helpen. Het lukte niet – hij zat te hoog in de boom, wel op een prachtige plek, veilig en beschut, verstopt tussen bladeren. Dinsdagochtend kwam K. uit Goeree-Overflakkee om te helpen hem te vangen. Ze had hekjes mee en een bench. Hij was een beetje achterdochtig maar uiteindelijk liep hij het eten achterna de bench in. In een kattenmandje bracht ik hem naar S., het was fijn om samen in de auto te zitten, en vandaag gaat hij naar zijn nieuwe huis. Vaak gaat het mis, met zieke, gewonde en gedumpte dieren, maar deze haan gaat het geluk tegemoet, samen met zes vriendinnen die allemaal gered zijn uit de eierindustrie. 

 

 

23 november

 

 

22 november

Misverstanden over veganisme

Mensen denken vaak dat ik het leuk vind om over de andere dieren te schrijven. Dat is niet zo. Ik voel het als een plicht. Ik vind het wel leuk om met wezens van een andere soort om te gaan trouwens, daar leer ik van en ze hebben vaak niet de hindernissen in zich die bij mensen het contact belemmeren. Maar schrijven doe ik omdat anderen het niet doen. 'Dieren' is ook helemaal geen filosofisch onderwerp. Misschien op een heel basaal ethisch niveau, waarop je kunt signaleren dat de andere dieren extreem geweld te verduren hebben en dat mensen daar blind voor zijn. Maar als je het over 'dieren' hebt dan neem je eigenlijk meteen soort te serieus. Soort is maar een factor die bepaalt welke sociale positie je hebt en welke kenmerken, net als gender. Het is voor mij zelf ook niet prettig om over dieren te schrijven, want het leidt direct tot stereotypering en niet serieus genomen worden. Aan de andere kant zijn er genoeg andere redenen om mij niet serieus te nemen. Ik vind het niet zo erg - als ik iets geleerd heb hiervan is het dan mensen ook diertjes zijn die ronddarren in hun eigen leefwereld. Dit gezegd hebbende gaat de column vandaag over veganisme, omdat we het daar meer over moeten hebben en ik mezelf ook niet in de spiegel kan aankijken als ik het niet doe. 'We' zijn de mensen, maar omdat het voor de NRC is ook een bepaald soort kritische lezers. Hier.

 

 

21 november



 

 

19 november

Pech 

Vanwege de corona hebben Doris en ik nog niet naar Den Helder kunnen reizen, maar Gijsje, Miemel en Wiske bewaken het fort/Pompgemaal. Updates zijn te vinden op de site van het Meersoortig Collectief.   

 

 

18 november

Jullie kennen het al

Maar vanavond is echt een avond voor The Red Hand Files.   

 

 

17 november

9 jaar in Nederland 

Negen jaar geleden kwam Olli Meijer aan op Schiphol, bang en stinkend, we hielden meteen van elkaar. Hij is nu ongeveer veertien, en het afgelopen jaar was zwaar omdat hij veel medische klachten had, maar nu gaat het boven verwachting goed. Hij hoort en ziet slecht en veel van zijn vroegere activiteiten, zoals het graven van kuilen, rennen en spelen met andere honden, en badderen in het meer, zijn niet meer mogelijk, maar brokjes zoeken in de tuin gaat goed, en in de kamer heeft hij allemaal manden om lekkere dutjes in te doen. En de bank natuurlijk. Op de foto ligt hij naast Doris, mijn andere grote vriend in coronatijden. Op naar de tien jaar. 

 

 

17 november

Probleem 

Bij toeval kwam ik terecht bij 'Het probleem van de hedendaagse democratie', een tekst van de Grieks-Franse filosoof Cornelius Castoriadis uit 1989, waarin hij de crisis van de democratie, de invloed van kapitalisme en milieuproblematiek (wat wij nu klimaat noemen) met elkaar verbindt, en hoewel er wat dingen instaan die ik anders zou zeggen is het behoorlijk goed van toepassing op de situatie nu. Hier.  

 

 

16 november

Voor Sonja  

Na vijfentwintig jaar.

 

 

15 november

Voor wie ze nog niet heeft

Verwar het niet met afwezigheid en Misschien is een ander woord voor hoop liggen bij je boekhandel te wachten.  

 

 

14 november

Muizen

Voor wie hem laatst miste: hier is mijn muizenartikel in Humanimalia nog eens. 

 

 

13 november

Vandaag is je taak om het licht te vangen 





 

 

13 november

Nichtmenschliche Aesthetik

Vrijdag en zaterdag nam ik deel aan een conferentie over niet-menselijke kunst in Münster (van of met planten, dieren, robots, schimmels, dat soort types), georganiseerd door Jessica Ullrich. Mijn lezing ging over wat kunst is, als we dat doordenken zonder uitsluiting van de andere dieren, en hoe kunst zich verhoudt tot de begrippen 'betekenis' en 'wereld'. Omdat ik nog steeds ziek ben van de corona gaf ik mijn lezing online. Het was echt een bijzondere bijeenkomst. Er is geen link naar de sprekers en abstracts, maar dit is de poster. 

 

 

12 november

Attributen van de mens IV  

de hondenriem 

 

 

11 november

Attributen van de mens III 

de vlag 

 

10 november

Attributen van de mens II   

de beha 

 

 

9 november

Attributen van de mens I

de bladblazer 

 

 

8 november

Wintertijd

Een nieuwe column, over de tijd

 

 

7 november

Klimaat

Gelukkig hebben ze genoeg mannen uitgenodigd voor de klimaattop

 

 

7 november

De graswezens liggen er nog

 

 

6 november

Cliché 

Het klimaat is een cliché. De activist is een cliché. De man is een cliché. De vrouw is een cliché. Gender is een cliché. De natuur is een cliché. Vluchtelingen zijn een cliché. De politiek is een cliché. De liefde is een cliché. De kip is een cliché. De boer is een cliché. De burger is een cliché. De kunstenaar is een cliché. Nederland is een cliché. Je zorgen zijn een cliché. Je oplossingen zijn een cliché. Je huidskleur is een cliché. Het niet doen is een cliché. Het wel doen is een cliché. Het geweld is een cliché. Het cliché is geweld. Maar het is nooit waterdicht, in en achter elk woord zitten andere woorden te wachten.  

 

 

6 november

De droomtijd 

 

 

5 november

Of dit 

Met je wortels in de aarde en de wind om je takken.

 

 

3 november

Spreekbeurten

Bibi Dumon Tak schreef een heel grappig, mooi en goed boek over dieren die spreekbeurten geven over andere dieren. Het heet Vandaag houd ik mijn spreekbeurt over de anaconda (die spreekbeurt is van de regenworm) en als je nog een cadeautje zoekt voor jezelf, een kind of iemand anders dan heb je dat nu gevonden.    

 

 

1 november

Learning to see mice

Mijn muizenartikel is gepubliceerd, het staat in Humanimalia en dat is open access, dus iedereen kan het online lezen. Hier

 

 

1 november

Koffietijd

Ik ben straks te gast bij Koffietijd, dus tune in en neem er een kopje koffie of thee bij.