30 november
Over ratten en beeldvorming
In de NRC van 22 november stond een artikel over ratten, dat fouten bevat en geen enkele ethische kanttekening plaatst bij het martelen en doden van deze intelligente dieren. Ik heb een reactie geschreven maar die wilden ze niet plaatsen, dus schrijf ik er hier wat over. Ratten worden in het stuk onterecht negatief gestereotypeerd als: „Wrede, opportunistische omnivoren (…), (die) blijkbaar behoefte hebben aan genocide tegen hun eigen soortgenoten.” Ratten worden veel gebruikt als proefdieren en er wordt door mensen al lang onderzoek gedaan naar empathie bij deze soort. Daardoor is onder andere bekend dat ze eten weigeren als hun soortgenoten daardoor een schok krijgen en dat ze vreemden helpen zonder er zelf beter van te worden – iets wat nog bij weinig andere dieren is aangetoond. Het gevaar van ziekte valt ook flink mee: de kans om ziek te worden van een andere mens is vele (duizenden) malen groter. Naar genocide onder ratten is ten slotte geen onderzoek gedaan. Het is jammer dat kranten dit soort dingen schrijven omdat ze feitelijk onjuist zijn, en vooral omdat ze heel schadelijk zijn voor ratten, die voor deze denkbeelden met hun leven betalen.
29 november
Animal activism and interspecies change
Op de nieuwe dierenrechtenwebsite Animal Liberation Currents staat een stuk van mij over de rol van dieren in dierenactivisme. Je kunt het hier lezen.
28 november
We never believed what they told us anyway
27 november
26 november
Manieren om te verdwijnen (serie 2)
25 november
De ruimte tussen binnen en buiten
1. Om kwart voor zes vanochtend ging de telefoon bij de kapperszaak om de hoek; om zes uur ging hij nog steeds. Wie belt de kapperszaak zo vroeg, en waarom?
2. Soms is de wereld aan de andere kant van het raam een bron van ontzag (de lichtjes, de warme huizen, de oplossingen die we hebben gevonden), soms is het alleen het product van uitbuiting: van dieren, van de aarde, van mensen verder weg.
3. De duiven komen de tuin in als het licht aan is in huis; ze gaan op de deurklink zitten als de tuindeur op een kier staat.
4. In de lucht hangt winter, in het blauw van de lucht, de zwarte takken, het naar binnen kruipende donker.
5. Ik slaap in een huis dat niet van mij is.
6. Ik neem me voor meer dingen te maken die vergaan.
24 november
Vroeger en later
Een tijdje terug schreef ik al over een onderzoek dat laat zien dat honden tijd kunnen ruiken, en dus weten hoe laat het is. Vanochtend las ik over een onderzoek naar hondengeheugens waaruit blijkt dat ze een episodisch geheugen hebben (een geheugen voor persoonlijke gebeurtenissen). De aanwezigheid van zo'n geheugen wordt vaak gekoppeld aan zelfbewustzijn en aan het vermogen na te kunnen denken over de toekomst. Onderzoekers denken nog na over hoe ze dat verder kunnen onderzoeken bij honden. Lees hier meer.
Honden dromen vast in geur.
23 november
Postactie
Lieve mensen, het is weer zover: als je me je adres mailt dan krijg je een ansichtkaart. Zolang de voorraad strekt (en dat is niet zo gek lang).
22 november
Stemmen
Goed nieuws, jullie kunnen allemaal op me stemmen op 15 maart.
22 november
De wereld is zo groot
21 november
Vanochtend versus elke ochtend
Vanochtend: Grijze lucht, gele bladeren.
Elke ochtend: Dan weer dit, dan weer dat.
V: Herfst, regen.
E: Dan weer dit, enzovoort.
V: Deze bladeren hangen er nu en morgen niet meer.
E: We bewegen in een cirkel.
V: Ik ben meer een rechte lijn.
E: Die lijn is oneindig.
V: Ik eindig op het middaguur.
E: Je komt steeds weer terug.
V: Ik ben hier alleen maar nu.
E: Het is altijd nu.
(Enz)
20 november
Vera op de rug gezien
19 november
Vogelnieuws
In de Volkskrant staat vandaag een mooie recensie van Het vogelhuis (****) en Dierentalen (***). Je kunt hem hier online lezen. Er staat ook een goed interview in met Will Kymlicka, die vorige week op de Animal Politics conferentie sprak. Tzum besprek Het vogelhuis trouwens ook vandaag, lees dat hier.
18 november
17 november
Companions, Neighbours, Strangers: The Politics of Living with Birds
Vandaag kan ik wegens omstandigheden niet bij het Invasion of the Wild symposium zijn in Nijmegen. Wie geďnteresseerd is, kan ik de tekst van mijn praatje toesturen.
16 november
Sporen
Mijn tante is vandaag alweer 19 jaar dood. Dat betekent dat ze ver weg is, ik heb haar lang niet gezien, en nog dichtbij - de doden komen als doden ons leven in, begeleiden ons zo verder (als dode, ze groeien niet meer mee). Dit is trouwens iets dat je pas na langere tijd kunt zeggen, denk ik, daarvoor is het te pijnlijk en overschaduwt dat de andere mogelijke betekenissen (overschaduwt het niet het wel).
Het is vandaag misschien best een goede dag om aan de dood te denken, met die lichtgrijze lucht, en die beige bladeren op de grond, en hier in huis de honden die modderig zijn en tevreden, en gemberthee. Om stil te zijn, bedoel ik, en een kaarsje te branden.
15 november
Talen
Goed nieuws: Het vogelhuis zal in Duitse (btb Verlag) en Engelse (Pushkin Press) vertaling verschijnen.
14 november
De zieke duif die we in de Waalstraat vonden
13 november
Achter het conferentiecentrum hielden de bomen ondertussen hun eigen overleg
12 november
Animal Politics: Justice, Power, and the State
Vandaag begint de Animal Politics conferentie in Leusden - je kunt hier meer lezen, ik verheug me.
11 november
Doris
10 november
Het binnensijpelen van de buitenwereld
Weer thuis stond het internet vol met meningen van mensen over Trump - angstige emoticons, woede, verwijzingen naar 9-11. Het is begrijpelijk en terecht om hier kwaad over te zijn - het is verschrikkelijk dat er een klimaatscepticus als wereldleider aangesteld is, die bovendien een homofobe racistische seksist is zonder politieke ervaring, moraal (los van kapitaal), of visie (het zal voor de dieren ook heel slecht uitpakken). Het is goed om daar op internet over te schrijven, om je te uiten en anderen te overtuigen (ook het gedelibereer op internet maakt deel uit van onze democratie). Maar het is belangrijk om het daar niet bij te laten. Als je boos bent of geschrokken of op een andere manier geraakt: probeer het vorm te geven, zet iets in werking. Ga praten met mensen die anders denken, breng mensen bij elkaar, doe vrijwilligerswerk waar het nodig is, help iemand - zorg voor jezelf en voor anderen. Er is in Nederland genoeg mis - in de jeugdzorg, de vee-industrie, met de behandeling van vluchtelingen, in de verdeling van de welvaart, en ga zo maar door. In maart krijgen wij verkiezingen en zullen we te maken krijgen met een zelfde soort polarisatie en ongein. De buitenwereld komt ons leven binnen via de laptop en de televisie, maar die wereld is echt. Hij wordt door ons gemaakt. Het is natuurlijk niet zo dat goed handelen automatisch tot een goed resultaat leidt, maar als je niets doet, weet je zeker dat er niets verandert.
(En als je zelf minder gewelddadig wil leven: word veganist. Je kunt hier zien hoeveel dieren niet voor jou hoeven te sterven (nog los van de voordelen voor de planeet en andere mensen).)
9 november
Tussen de Noordzee en de Waddenzee
8 november
Soorten stilte
7 november
Uit een raam kijken dat beslaat / naar een klok luisteren die seconden tikt
Een huis staat op instorten. In de ruit waardoor ik ernaar kijk zit een put, veroorzaakt door iets dat harder is dan een bal of een vogel (zachter dan een kogel). Jij slaapt. De honden slapen ook, hun oren nog alert. Een dag van zand, die aanspoelt en wegdrijft: tijd is ook gruis. Wij zijn tijd, bestaan uit losse kleine dingetjes, zijn meestal veel minder heel dan we lijken. Ik maak aantekeningen: niet antwoorden maar absorberen, weerkaatsen, iets over een vermoeidheid die warm is en zwaar. Op de stenen vloer staat een stenen tafel.
Aan het eind van de middag komt mist opzetten. Ganzen vliegen over, ik hoor ze voor ik ze zie.
6 november
Tip (Amsterdam, 16.20 uur)
Ga naar buiten, kijk naar het licht.
5 november
Het dichtstbijzijnde
1. Gisteren hoorde ik dat een ex-geliefde twee jaar in mijn straat gewoond heeft, of ik in de zijne - ik heb hem in die tijd een keer gezien, bij de supermarkt, hij droeg een pet en zag mij niet. Het is een mooi gegeven voor een roman.
2. Hond D. is de laatste tijd steeds blijer met me. Ik bedoel niet de uitbundige hondenblijdschap als ik terugkom van weggeweest, die was er al snel; nu komt ze soms met haar hoofd tegen mijn buik aan staan, of krult ze haar lichaam in mijn armen.
3. Een blik kan je net zo goed vasthouden als een omhelzing, schept een ruimte die er eerder niet was en weer verdwijnt als je je hoofd afwendt.
4. Ik schreef aan iemand dat de doden nooit ver weg zijn, ook al kunnen we niet meer bij ze, omdat we aan ze denken en van ze houden.
5. Ik ben nu in jouw huis en vanavond ben jij er weer.
4 november
Verten
1. In de afgelopen twee of drie weken zijn bijna alle blaadjes uit de boom voor het raam gewaaid. Ze waren lang groen, toen geel - diep en overdadig - en nu zijn de overgebleven vijf blaadjes lichtgeel, papierig. Ik zit hier op de derde verdieping, soms vliegen meeuwen langs. Het is rustig in huis, de honden slapen, de wasmachine draait. Ze zeggen dat het kouder wordt.
2. Gisteravond gaf ik een korte lezing over dierenrechten in Nijmegen, voor de film Unlocking the Cage, een documentaire over het werk van Steven Wise. Ik viel tijdens de film een paar keer in slaap, en hoopte niet dat mensen dat zagen. Het was niet omdat de film zo saai was - dat is niet zo - maar omdat ik te weinig slaap. Het voordeel van veel doen is de beweging: ik beweeg en word bewogen. Het nadeel is dat er te weinig tijd is om stil te zijn. Ik heb veel slaap nodig en veel stilte. Na de film moest ik nog vragen beantwoorden. Gelukkig vragen mensen altijd ongeveer hetzelfde.
3. Ik denk dat stilte wit is, net als de dood. Niet dat ik naar de dood verlang (wel naar sneeuw trouwens, ook wit).
4. Maandagavond zagen we in het Westerpark een vos, en later hoorden we hem of haar blaffen, lang. Het geluid was spookachtig, vreemd, leek uit een andere wereld te komen, een wereld die wij als mensen niet goed kennen terwijl hij overal om ons heen is. Zo zie ik soms ook ineens dat bomen levend zijn.
5. Nu valt de zon op de boom voor het raam. Ik zou wel willen slapen, maar de honden moeten uit. Straks is het weer avond, straks wordt het kouder. Ik blijf hier nog heel even zitten en kijken, misschien komt er nog een vogel langs.
3 november
In de serie hondenachterhoofdjes: Doris in de tram
2 november
Reiger
1 november
De komende week
Er komen weer wat activiteiten aan. Donderdag ben ik op het InScience filmfestival in Nijmegen om de film Unlocking the Cage, over het werk van Steven Wise, in te leiden. Zaterdag speel ik een korte voorstelling gebaseerd op Het vogelhuis met violiste Simone Manuputty op Crossing Border in Den Haag. Zondagochtend ben ik te zien bij Denktank (een kinderprogramma van HUMAN), om 11.25 uur op NPO3.
