weblog
                    archief

 

maandag 31 mei

Het mannelijk kostwinnerschap

Chimpansees ruilen toch geen vlees voor sex. Net goed.

 

 

zondag 30 mei

Camus is opgestaan uit de dood en nu te vinden in de kelder van de V&D

Hij zit daar achter een tafeltje en verkoopt schoolspullen. Zijn wangen zijn wat ingevallen maar verder ziet hij er nog goed uit. Ze hebben hem met zijn enkel aan het tafeltje geketend om te zorgen dat hij niet weg zal lopen. Zijn geest kunnen ze echter niet vastketenen.

 

 

zondag 30 mei

Op niveau

Wat een supergoed idee, om aan de kunstsector te vragen hetzelfde te doen voor minder geld („een appèl op de cultuurinstellingen om met minder geld hun activiteiten op niveau te houden en te blijven te vernieuwen”). Waarom vragen we dat niet ook bijvoorbeeld aan de zorg, en het onderwijs (enzovoort)? En anders drukken we er gewoon extra geld bij. Hoppa.

Ik zeg doen.

 

 

zaterdag 29 mei

Nationalisme

 

 

vrijdag 28 mei

Terug naar de kust

En in de categorie goud van oud, klik hier voor het filmverslag van Renée, Eva en de navigator naar Waterlandkerkje (let op de worst die in de boerenkool hangt die in de kerk in een vaas staat, en op 3.30 min zegt de navigator opeens waar we zijn).

 

 

vrijdag 28 mei

Gesprek met Renée

Renée: ‘We gaan snel een keer...’ (Renée beeldt iets uit, met bewegende armen en benen.)
Ik: ‘Hardlopen? Langlaufen? Squashen?’
Renée: ‘Ja, squashen, jij met de banjo, en mien met de mandolien!'



Pika en Renée eten een banaan.

 

 

donderdag 27 mei

Na afloop

En als ik omkijk is de tafel nog steeds dezelfde tafel, en de stoel dezelfde stoel.

 

 

woensdag 26 mei

Poezenogen

Als ik 's nachts wakker word zit de poes soms naar me te kijken, vanaf het kastje, met zijn lieve ogen.

 

 

dinsdag 25 mei

Ontmoetingen in het park

In het park stond een man te masturberen, half achter een boom, zijn scooter stond op het pad (ga dan echt achter een boom staan, of midden op het pad). Hij was een jaar of dertig, type postkantoorbaliemedewerker. Ik was aan het hardlopen en zag hem pas toen ik vlakbij was. 'Gatverdamme,' riep ik keihard. 'Ik was gewoon aan het piesen,' zei de man (en hij stopte met masturberen). 'Helemaal niet,' riep ik (nog steeds heel hard), 'wegwezen, smeerlap, rot op.' 'Sorry,' zei de man, met een hoge y, en hij stopte zijn piemel weer in zijn broek. Ik liep ondertussen langs hem en verder en riep de hond, die gelukkig kwam (omdat ik zo hard riep waarschijnlijk). Ik hoorde hoe hij zijn scooter startte en over het bruggetje het park uit reed.

 

 

maandag 24 mei

foto door R. Scherpenhuisen

 

 

maandag 24 mei

Joy

Ze herkende me niet (de vorige keer, een jaar of vijf geleden, herkende ze me nog wel), maar ze snuffelde wel heel erg aan me, en na een tijdje was het gewoon zoals vroeger. We waren alleen oud geworden, allebei. Er is wel meer over te zeggen maar de rest is privé.

 

 

zondag 23 mei

Hertje

 

 

zaterdag 22 mei

Tram

Ik had donderdag een leuk feministisch / vrouwelijk saamhorigheidsmoment in de tram. Het was in tram 9, in de spits, en ik had een grote rugzak op en een microfoonstandaard in mijn hand (ik reis graag met mijn microfoonstandaard, vooral zonder kop, omdat ik daar iemand erg mee zou kunnen verwonden; het is een goed zwaar wapen). Bij halte Wouwermanstraat kwamen er twee vrouwen met drie kinderwagens de tram in - er stond al een vrouw, en we stonden in een soort kring met vier vrouwen in het gangpad. Een man hielp een van de vrouwen met het tillen van een kinderwagen, en begon daarna een monoloog over dat het helemaal misgegaan was tussen mannen en vrouwen ('jullie wilden alles zo graag omdraaien, de hele natuurlijke orde'). Toen hij klaar was, was het even stil (oh nee, dacht ik, nu moet ik weer wat zeggen / krijgen we die discussie). Een van de vrouwen met de kinderwagens zei: 'Ja, dat werd hoog tijd ook.' En niemand ging er tegenin, ook niet de mannen die eerder meelachten met de man.
Het mooie was dat de vrouwen in het kringetje niets met elkaar gemeen hadden (behalve dat het allemaal wel stevige types waren, uit zeer verschillende hoeken van de samenleving), maar dat we er op dat moment samen stonden, en dat we het onuitgesproken met elkaar eens waren, het was vanzelfsprekend, en dat het daardoor gewicht kreeg, en autoriteit, op een terloopse manier. Het duurde een paar haltes, en toen stapten we een voor een weer uit.

 

 

vrijdag 21 mei

De hel, dat zijn de anderen

1.
Ik ben de ander, jij bent de ander.
Ik hou je hand vast. Jij houdt mijn hand vast.
Je bent voorzichtig (het is breekbaar, tenslotte). Ik ben ook voorzichtig.

2.
Ik ben de enige. De wereld is vol met mensen maar ik ben de enige, de enige hier.

3.
Misschien is een ander altijd anders dan je denkt, denkt ze, en ze steekt een sigaret op.

 

 

vrijdag 21 mei

Opnemen bij Simone

met het lieve hondje Branco

 

 

donderdag 20 mei

Een ander verhaal

Begin opnieuw.
  Jij bent niet de jij en ik ben niet de ik. Het zijn anderen. Ze ontmoeten elkaar niet hier maar ergens anders.
  Er zijn twee mensen die elkaar ontmoeten. Ze weten dat de ander het is zonder de ander gesproken te hebben. Ze bewegen langzaam naar elkaar toe, door een kamer gevuld met mensen, een veld gevuld met bloemen, een zee gevuld met water. Ze wachten tot de ander begint met praten. Ze beginnen tegelijkertijd met praten. Ze verontschuldigen zich.
  De kamer om ze heen verandert. Er komen mensen binnen en er gaan mensen weg. De wereld verandert, gaat van middag naar avond naar nacht naar ochtend, van lente naar zomer naar herfst naar winter. Ze zijn buiten en gaan naar binnen, ze zijn binnen en gaan naar buiten. Het is ochtend, het gras is nat. Het is avond, zomer, het is laat en nog licht en drukkend warm, ze zweten.
  Ze worden steeds ouder.
  Hun gesprek is een verhaal. Het begint klein, als een mot die om een lamp vliegt in een kamer, en het wordt steeds groter (vogels, vliegtuigen, planeten). Het begint klein, een paar minuten, en wordt steeds langer (uren, dagen, jaren).
  Het wordt steeds steviger, draad voor draad, geweven, een kleed, een deken waaronder ze slapen. Een huis.
  Ze gaan niet tegelijk dood. Eerst gaat de een dood. Het is winter. De ander slaapt onder de deken die ze samen gemaakt hebben, en kijkt naar een maan die er was voordat zij er was en die er later, veel later, nog steeds zal zijn.

 

 

woensdag 19 mei

Wilde dieren eten amper van gegeven hooi

Hier. Maar ze waren wel heel blij met de Gerda bij hun Libelle, Margriet en Flair.
Update: wilde dieren zijn ook dol op bloemkool.

 

 

dinsdag 18 mei

Krant

Soms zou ik willen dat ik een man had, of een krant, iets om de dag aan af te meten, of mezelf.

 

 

dinsdag 18 mei

 

 

maandag 17 mei

Natuur als luxe

Hier. Ik ga een hut bouwen van asfalt.

 

 

maandag 17 mei

Much madness is divinest sense

Ik ben een vreemde cd aan het maken. Vreemd omdat deze cd heel anders is dan de andere drie, en omdat de liedjes nogal van elkaar verschillen (wat ze verbindt is gekte, of liever madness, omdat mad zowel gek als kwaad is). Ik heb ondertussen een titel bedacht (niet de titel van een van de liedjes, zoals bij de andere cd's), en ook het idee voor de verpakking - ik breng de cd in beperkte oplage (ik denk 200 cd's, maar het worden geen cd's, oh nee) uit, en bied de liedjes verder digitaal aan. Ik heb ook een volgorde bedacht. Mocht je vast een exemplaar willen bestellen dan kan dat, door een e-mail te sturen. Eind van de zomer is hij af.
Vandaag heb ik bas opgenomen met Renée.

 

 

zondag 16 mei

Drup drup drup

Al die tranen in je eten.

 

 

zaterdag 15 mei

Witje

Dit is Witje, mijn eerste kat. De foto is gemaakt door Gerrit Meijer.

 

 

zaterdag 15 mei

Hulk

Kijk nou wat leuk, een feministische Hulk die twittert en verliefd is op Judith Butler.

 

 

vrijdag 14 mei

Een eenogig monstertje van beenhaar

 

 

vrijdag 14 mei

Baren

Ik ken weinig vrouwen die zo ambitieus zijn als ik, of die überhaupt ambitieus zijn. Ik ken ook weinig mannen die zo ambitieus zijn als ik, maar dit terzijde. Van vrouwen stoort het me vanwege de ongelijkheid die er nog steeds is, omdat het iets schadelijks in stand houdt, en omdat het uiteindelijk het ontlopen van verantwoordelijkheid is. Feminisme is leuk maar vrouwen moeten zelf ook een beetje hun best doen. Mannen ook, maar dat is een ander verhaal.
Maar Eva, zullen jullie nu vragen, wat is dan die verantwoordelijkheid? Welnu kindertjes, dat is hoppa aan de slag en de boel verbeteren en jezelf verbeteren en goed je best doen – existeren in de wereld. Maar kan dat niet door lekker te baren en verder thuis te blijven? Nee. Dat is niet de bedoeling. Je mag best eens baren, maar na een tijdje moet je weer aan de slag. En anders? En anders gaat de tijd gewoon voorbij.

 

 

donderdag 13 mei

Als ik conducteur zou zijn

Ik speelde gisteravond in Utrecht. Ik bleek opeens de weg te weten in Utrecht, in het centrum althans, wat ik mooi / verdrietig toepasselijk vond. Het was een avond met alleen maar vrouwelijke artiesten, of eigenlijk meisjes (behalve ik natuurlijk, maar ik zie er wel uit als een meisje, zegt men), iets dat, hoewel ik voor vrouwen ben, niet altijd goed uitpakt. Een van de leukste plekken waar ik ooit gespeeld heb was een women only festival in Engeland - maar Engelsen hebben gevoel voor humor (en bijna al mijn vrienden waren daar), in Nederland komt het vaak minder goed uit de verf. Iedereen doet dan ook zo aardig tegen elkaar, en zo voorkomend. En ik had hoofdpijn. Soms beeld ik me in dat ik een machine ben.
Op de terugweg werd ik lastiggevallen door twee jongens. 'Ik sla je kop van je romp,' zei ik vermoeid, en ik hield de ukelele omhoog, alsof ik het daarmee zou doen, en dat bleek voldoende, ze dropen af.
Op het station rookten de conducteurs bij een rookpaal. Ik zou ook roken als ik conducteur zou zijn, dacht ik.

 

 

woensdag 12 mei

Parnassos

Ik speel vanavond (om 21.30 uur) in Parnassos in Utrecht. Er spelen nog wat mensen, zie de website (het is een Ladiesnight, maar dat klinkt vast onheilspellender dan het is), en Merel is ook heel leuk (de anderen ken ik niet).

 

 

dinsdag 11 mei

Wit

Het is een vreemde witte wereld, met dingen die bewegen, en mensen die lijken te weten waar ze naar op weg zijn.

 

 

maandag 10 mei

Ganzen

Onderweg zag ik heel veel leuke pluizige ganzen, veldjes vol. Sommigen waren pas uit het ei en anderen waren al wat groter. Het was opvallend, ik heb nooit eerder zoveel veldjes vol ganzen gezien (ongeveer tussen Hoorn en Purmerend).
En toen zat ik ook nog in een trein met mosterdgele gordijntjes. Dat zijn de liefste treinen, de stoelen zijn zo zacht (woonde ik maar in een trein).

 

 

zondag 9 mei

Televisie

Ik kijk eigenlijk alleen in Engeland televisie. Dat komt omdat ik wanneer ik daar ben logeer bij mensen die een televisie hebben en ernaar kijken. Omdat ik geen televisie gewend ben, moet ik dan kijken (het beweegt), bovendien slaap ik vaak in de woonkamer en is het een sociaal gebeuren. Televisies zijn eigenlijk ondingen, ze absorberen tijd (en tijd is alles wat we hebben) en geven er niets waardevols voor terug. Daarom probeer ik ze zoveel mogelijk te vermijden. Ik vind afleiding sowieso een moeilijk gegeven.
Kinderen vinden het altijd zielig, als ze horen dat ik geen televisie heb.

 

 

zaterdag 8 mei

Ik fantaseer over een leger van dieren

Steenmarters maken auto's onklaar (link).
Een olifant steelt een tasje en gaat erop staan (link).

 

 

vrijdag 7 mei

De heimwee

Vroeger had ik vaak heimwee. Niet per se naar thuis (soms), meer in het algemeen. De heimwee is minder geworden maar nooit helemaal verdwenen.
Misschien is het geen heimwee maar iets wat er op lijkt en wat ik zo noem omdat er geen ander woord voor is.

 

 

vrijdag 7 mei

Als Aphrodite uit het schuim van de zee

 

 

donderdag 6 mei

Knaagdier

Vroeger hield ik van komkommer, net als de cavia. Op verjaardagen noemden ze me een knaagdier.

 

 

woensdag 5 mei

Een diertje dat ik vond op Koninginnedag

Hij voelt zich al echt thuis.

 

 

woensdag 5 mei

Verder vandaag

Bah (hier)

Zaterdag (hier)

 

 

dinsdag 4 mei

Egeltje

 

 

dinsdag 4 mei

Met je lieve ribbetjes

Met je lieve hondenribbetjes.

 

 

maandag 3 mei

Hoofdstuk twaalf

Waarin iedereen doet alsof er niets aan de hand is en het de vraag is of er wel iets aan de hand is.

 

 

zondag 2 mei

Na Koninginnedag vond ik enge boeken

 

 

zaterdag 1 mei

Dingen die vallen

Bomen die omgehakt zijn
Kleine vogeltjes
Glazen
Stenen
Veren
Een pen
Bladeren in de herfst
Mensen
Sneeuw (regen, enz)
Iets in mijn lichaam
Borden, schotels, bloempotten, piano’s