donderdag 31 december Villapark Panjevaart Villapark Panjevaart is een van de minder sfeervolle bungalowparken die er zijn. Zo is de visvijver achter het huisje een groot bruin gat in de grond. Het bos was moeilijk te vinden, en kleiner dan verwacht. In het bos hoorden we een vreemd geluid. We wisten niet of het een verstandelijk gehandicapte was of een bosvogel.
woensdag 30 december Oliebollen Ik ga vandaag met een supersonisch gezelschap naar een supersonische vakantielocatie waar misschien geen internet is, dus het kan zijn dat de stukjes van morgen en overmorgen pas zaterdag op dit weblog zullen verschijnen. Het kan ook zijn van niet, de tijd zal het leren.
dinsdag 29 december De poezenduif Hij had grote (uitklapbare) konijnenvoeten met haren eronder en misschien had hij kleine vleugeltjes op zijn rug, maar die kon ik niet zien in mijn droom, het zou ook kunnen dat hij kon vliegen zonder vleugels, dat dacht ik eigenlijk eerst. Hij kwam in ieder geval uit een envelop die een andere duif meegenomen had.
maandag 28 december Grapefruit Het is maandag maar het had ook best dinsdag kunnen zijn, of woensdag, het was tenslotte heel lang zondag, en er is genoeg om verdrietig over te zijn, en genoeg om niet verdrietig over te zijn, ik weet het niet precies, ik eet een rode grapefruit en vraag me af waarom daar geen Nederlands woord voor is, ik denk aan iedereen.
zondag 27 december 3e artikel gratis Meer hier.
zaterdag 26 december Hobby De mannen hebben een nieuwe hobby. Ze zeggen: 'Niet vallen, hè,' en blijven vervolgens staan kijken hoe ik met gladde zolen over een beijzelde straat loop / glij. 'Dat maak ik zelf wel uit,' zeg ik dan terug.
vrijdag 25 december Eerste kerstdag de kerstpoes op zijn kleedje In de trein zag ik eerst een man die zo lang was dat hij in de coupé niet rechtop kon staan zonder zijn hoofd te stoten. Daarna zag ik een man die zo dik was dat hij niet door de deur van de wc paste.
donderdag 24 december Vloer Bij de uitgang van de supermarkt stond een jongetje van een jaar of acht. Hij had een gescheurde plastic zak in zijn hand, en op de grond voor hem lagen drie bruine broodjes. Ik pakte ze op. 'Voor de vogeltjes?' vroeg ik. Het jongetje keek benauwd. Hij had nog twee plastic zakken met broodjes. Ik deed de broodjes in een van de andere zakken. 'De vloer is hier toch hartstikke schoon,' zei ik, 'die kunnen best nog opgegeten worden. Dan vertel je gewoon niet dat ze gevallen zijn.' Het jongetje had een rood hoofd gekregen. 'Heel erg bedankt mevrouw,' zei hij, en daarna liep hij snel de roltrap op.
woensdag 23 december Bruin plakband
dinsdag 22 december De kortste dag Het was de kortste dag, het had gesneeuwd. Er reden geen trams en bijna geen bussen. De lucht was wit, maar grijs in vergelijking met de sneeuw. Het was een mooi kerkje. Er waren veel mensen, in nette kleding. Ze hadden de kaarsjes rondom willen neerzetten maar daar was geen tijd meer voor. Ik moest lachen om Abba en om J. ('onze fantastische huisarts - een vrouw natuurlijk', 'en bel nooit 112'). Ik dacht aan hoe je was toen we elkaar voor het eerst ontmoetten, in het park, je donkerblauwe jas, je handen achter je rug als een schaatser - de honden, nog jong, speelden met elkaar, zo kwam het eigenlijk - en aan de vele gesprekken daarna (wat je zei, wie je was, en hoe die twee dingen met elkaar verbonden waren).
maandag 21 december Ham Ik droomde dat het vervoerbewijs in de trein geen treinkaartje was maar brood voor de conducteur. Toen de conducteur de coupé binnenkwam, haalde ik mijn brood uit mijn tas. Ik had twee boterhammen met appelstroop bij me en twee met pindakaas – tot zover was er niets aan de hand, dat is wat ik meestal bij me heb. Op het moment dat ik het brood aan de conducteur gaf (hij wilde appelstroop) veranderde het beleg in ham. Ham! Wacht eens even, dacht ik, het is natuurlijk al belachelijk dat ik droom dat het vervoerbewijs brood is, maar ham op mijn brood kan echt niet (ik eet al ongeveer twintig jaar geen vlees). ‘Ik lust geen ham,’ zei de conducteur. ‘Ik ook niet,’ zei ik, en ik gaf het brood aan een vrouw schuin tegenover me. Ik zorgde er wel voor dat geen van de andere passagiers te weten kwamen dat ik aan het dromen was, want dan zouden ze erachter komen dat ze niet bestonden, en dat vond ik zielig.
zondag 20 december Gevonden pasfoto's doen me altijd denken aan onopgeloste misdrijven
zaterdag 19 december Vacht Sneeuwde het altijd maar. Dan groeide ik een warme vacht en dan bouwde ik een iglo op het strand, waar we warm in konden wonen, of een klein huisje in het bos met een groot bed voor alle dieren. 's Ochtends drinken we daar zwarte koffie en 's avonds drinken we rode wijn. Tussendoor eten we mandarijntjes en havermout. Wie weg is geweest vertelt, en de anderen luisteren. De lente komt pas laat.
vrijdag 18 december Kerstfeest Op flickr.
donderdag 17 december Terrorist
woensdag 16 december Voor Marianne Het was stil in het park, het gras op het veld was wit. Er ging een ekster op de rug van de hond zitten, en daarna aten ze samen bevroren modder. In het ijs op de sloten zag ik bladeren, die zijn van de bomen in het water gevallen, voor het begon te vriezen.
dinsdag 15 december Voetgangers oversteken
maandag 14 december Women with fake mustaches Goed weblog, en niet alleen omdat ik er zelf opsta. Ik ben dol op vrouwen met snorren.
zondag 13 december Meisje met poezenhoofd
Privé Ik speelde gisteren in Middelburg, en in het publiek zat een hoogbejaarde vrouw die het hele optreden lang (anderhalf uur) de Privé las. Af en toe keek ze op van haar tijdschrift om vriendelijk naar me te knikken.
zaterdag 12 december De jongen van de Dr. Oetker pizza’s had een meisje bezwangerd De jongen van de Dr. Oetker pizza’s is ongeveer achttien jaar oud. Hij woont met zijn moeder een paar huizen verderop. In hun keuken staat de televisie altijd aan. Ze kijken graag naar programma’s waarin je bekend kunt worden en naar kunstschaatsen. Op de televisie ligt een stapel dozen waar Dr. Oetker pizza’s in hebben gezeten. Vroeger hadden de jongen en zijn moeder krantenwijken, toen lag hun portiek altijd vol met stapels kranten. Naast kranten lagen er schoenen, op een kokosmat. Beneden in de hal lagen ook vaak pakketten kranten, strak samengebonden, opgestapeld hoger dan een mens.
Geluk
vrijdag 11 december Het park
donderdag 10 december Welke dokter?
Testosteron Dit wist ik allang, ik ben heel sociaal.
woensdag 9 december Wolf
dinsdag 8 december Gevonden
Gevonden 2 Geen last van eenzaamheidsgevoelens. Hier.
maandag 7 december Kast Ik zou me ook wel in de kast willen verstoppen om daar een paar uur te slapen.
zondag 6 december Fietstassen 2 Ik schreef ooit dat ik fietstassen ontroerend vind, en met name mannen op fietsen met fietstassen. Nu zag ik een paar dagen geleden 's ochtends vroeg een man op een fiets met lichtblauwe fietstassen van windjackstof, en dat waren helemaal geen ontroerende fietstassen maar tachtigerjarenmassamoordenaarverkrachtersfietstassen. Hij keek er ook eng bij.
Ik heb een vriend in Sydney die hetzelfde is overkomen 'Ik heb een vriend in Sydney die hetzelfde is overkomen,' zei de vrouw in de tram een keer of vijf in een gesprek met twee dakloze mannen, en dat is eigenlijk een hartstikke goed antwoord op de meeste dingen.
zaterdag 5 december Een mental disorder 'Het is een mental disorder,' zei het meisje in de tram tegen haar vriendin. 'Er zit gewoon een kronkel in mijn hoofd.' Ze tekende met haar hand een kronkel in de lucht naast haar hoofd. 'Al zes maanden. Ik heb alles al gedaan om eroverheen te komen.' 'Misschien moet je juist niets doen, het zo laten,' zei haar vriendin. 'Dat heb ik ook al gedaan.' 'Je moet gewoon een keer goed uit.' Het meisje schudde haar hoofd. De vriendin vertelde over de keer dat ze met haar neef uit ging, dat het een tijdje duurde, maar toen ging ze helemaal los, en de volgende dag voelde ze zich een beetje beter. Het meisje schudde haar hoofd nog een keer. 'Ik vind er niks meer aan.' 'Maar wat wil je dan?' vroeg de vriendin. 'Jij wil spanning maar dat kan niet. Je moet wel werken en je rekeningen betalen. Je kunt niet ontsnappen.' 'Dat moet je niet tegen mij zeggen,' zei het meisje, 'de vorige keer dat iemand dat zei.' Het was even stil. Het meisje keek me aan omdat ik naar hun gesprek luisterde. 'Ik blijf heus wel werken,' zei ze, meer tegen zichzelf dan tegen mij. 'We moeten eruit,' zei haar vriendin. Ze stapten uit. Ik vond het jammer.
vrijdag 4 december Polecats&foxeshondje
donderdag 3 december Reclame Ik erger me erg aan de vrouwen in ondergoed in de openbare ruimte, maar ik erger me nog erger aan Breaker Breakfast (achterlijk product ook trouwens). Mannen lezen de krant (intelligent) en fietsen (sportief), en vrouwen doen deodorant op (anders stinken ze) en make-up (want stel je voor). En ik zag ook een reclame voor chocolademelk met 0% vet, met een meisje (kind) - belachelijk. Het is maar goed dat ik geen televisie heb.
woensdag 2 december Vandaag was de raarste dag van mijn leven En ik ga er geen stukje over schrijven.
dinsdag 1 december Cd's
Nieuws Over varkens (0,65 vierkante meter). |
|